Κανόνισε ένα βράδυ μια μάζωξη στο σπίτι σου.
Πάρε τσίπουρο, κρασί, μπύρα, διάλεξε και μερικά τραγούδια να παίζουν που πιστεύεις ότι θα αρέσουν σε όλους καθώς και δυο - τρία πράγματα να τσιμπολογάτε όταν θα θυμάστε τα παλιά πίνοντας και αναπολώντας.
Μόνο που αυτή τη φορά μην καλέσεις τους φίλους σου να έρθουν. Λίγο μετά την δύση του ηλίου, κλείσε πόρτες και παράθυρα και κάλεσε τις αναμνήσεις σου. Μην ανησυχείς, θα βρουν τρόπο να μπουν στο σπίτι. Άλλωστε δεν έρχονται από μακριά.
Μετά κάλεσε να έρθουν κι άλλοι να σου κάνουν συντροφιά.
Τη ζεστασιά του ήλιου στο πρόσωπό σου μετά από μια κρύα βραδιά, αυτός θα έρθει στην ώρα του αφού μόλις σχόλασε. Θα τη χρειαστείς αυτήν τη ζεστασιά κατά τη διάρκεια της βραδιάς.
Τα πέταλα μιας παπαρούνας που αγναντεύει αγέρωχη στο χείλος του γκρεμού. Αυτά ίσως καθυστερήσουν λίγο να έρθουν αλλά τόσα που έχουν δει αξίζει να περιμένεις,
έχουν να μοιραστούν πολλά.
Τις σκέψεις που κάνεις καθημερινά και δεν εκφράζεις ποτέ. Αυτές δεν ξέρω πότε θα καταφθάσουν, εξαρτάται από το πόσο καιρό και πόσο δυνατά τις καταπιέζεις,
αλλά σίγουρα θα έχουν πάρα πολλά να σου πουν.
Είμαι σίγουρος ότι θα έρθουν και κάνα δυο φοβίες σου, αυτές έρχονται πάντα απρόσκλητες αλλά ελπίζω να έχεις μάθει πλέον να τις διαχειρίζεσαι και να μη σου χαλάσουν το βράδυ.
Και έτσι όπως έχετε μαζευτεί όλοι, φίλοι και εχθροί, κανόνισε μη χάσεις την ευκαιρία και δεν τα βάλεις όλα στην θέση τους. Συζητήστε τα πάντα, πρέπει να σας βρει το ξημέρωμα, κατά προτίμηση μονιασμένους, μεθυσμένους και ανάλαφρους.
