Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

Καλή μας... Τρίτη!

Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν ήμουν από τους ανθρώπους που "τρελαινόμουν" για την αλλαγή του χρόνου.

Αυτό γιατί δεν είμαι από τους ανθρώπους που άφηνα κάποιους άλλους ή κάποιες "γενικές" ημερομηνίες να καθορίσουν της σημαντικές στιγμές της ζωής μου που η ιστορία έχει δείξει ότι καμία σχέση δεν είχαν με τις προκαθορισμένες αλλά ήταν πάντα άσχετες! Μια Τρίτη, κάποιος Ιούνιος, κάποιο απόγευμα...

Ωραίο είναι προφανώς να προσμένεις το νέο, το μέλλον, να κάνεις όνειρα, να βλέπεις ελπίδα σε κάτι καινούριο που μπορεί να έρθει μαζί με το νέο έτος. Καμία διαφωνία εκεί. Η διαφωνία είναι με το γεγονός ότι αυτή η ελπίδα έπρεπε να γίνεται ταυτόχρονα, σε όλους τους ανθρώπους, την περίοδο που έχουμε επιλέξει ως γένος να ξεκινάμε το νέο μας έτος. 

Ήθελα - και θέλω -  αυτό να συμβαίνει σε κάθε στροφή της ζωής μας. σε κάθε νέα μέρα, σε κάθε νέα εβδομάδα, σε κάθε νέο μήνα ή κάθε Τρίτη. Κάθε φορά δηλαδή που εσύ, αυτός που γνωρίζει καλύτερα από όλους τα γυρίσματα της ζωής σου, πιστεύεις ότι έχεις να ελπίζεις σε κάτι που θα έρθει. Την ώρα εκείνη που έχεις εσύ ανάγκη να το κάνεις αυτό. Να έχεις ανάγκη να περιμένεις, με χαρά και αγωνία ταυτόχρονα, τις επόμενες ώρες ή μέρες ή μήνες που θα έρθουν.

Αυτό ήταν πάντα το "παράπονό" μου όσο αναφορά την παραμονή πρωτοχρονιάς. Δεν καταλάβαινα, γιατί οι άνθρωποι δεν ντύνουν την ψυχή τους με τα καλά της ρούχα, ρίχνοντας πάνω στους ώμους της το παλτό της αισιοδοξίας για να αντέξουν το κρύο που γεμίζει την καθημερινότητά τους. Αφού, προφανώς, είναι κάτι που μπορούνε να το κάνουνε, γιατί να το περιορίσουν σε μια στιγμή του έτους και να μην το ανάγουν σε καθημερινότητα. 

Anyway, αυτά τα λίγα μερικές ώρες πριν μπει η νέα χρονιά, η οποία, δεν ξέρω γιατί (ίσως γιατί οι προηγούμενες ήταν λίγο δύσκολες, ίσως γιατί η αισιοδοξία τελικά έπιασε τόπο, ίσως γιατί έχει ήδη ξεκινήσει να δείχνει καλύτερη από κάποιον Ιούνιο ή κάποια Τρίτη, μήπως φταίει και ο ΣΥΡΙΖΑ), αλλά μου φαίνεται ότι είναι μια καλή χρονιά για να μπορέσουμε όλοι μας να διατηρήσουμε αυτή την αισιοδοξία των γιορτών, όλο το χρόνο.

Καλή σας χρονιά... ή καλύτερα, 
Καλή μας ... Τρίτη!


Καλή Χρονιά

Κι όποιος είπε "και του χρόνου", θα εννοεί πως δεν τελειώσαμε φέτος...



Στίχοι: Φοίβος Δεληβοριάς
Μουσική: Φοίβος Δεληβοριάς
Πρώτη εκτέλεση: Φοίβος Δεληβοριάς

Πόση ώρα τώρα προσπαθείς να συνδεθείς
Και σε πετάει έξω ο υπολογιστής
Στον ξύπνιο κόσμο έξω απ' το λογισμικό
Πως βρέθηκες ξανά εδώ

Που σου χτυπάν' την πόρτα νάνοι και παιδιά
Και ψέλνουν με βιασύνη την αρχιχρονιά
Κι εσύ που τόσο θα 'θελες να ξεχαστείς
Προφταίνεις κάτι να ευχηθείς.

Μα είν' αλήθεια πως ο χρόνος
Ο,τι παίρνει, το παίρνει για πάντα
Κι είν' αλήθεια πως μετά τα τριάντα
Είναι δύσκολο να κάνεις αρχή
Κι είν' αλήθεια πως και φέτος
το φλουρί θα το βρούνε οι άλλοι
και για σένα θα μείνει μονάχα η κραιπάλη
κι ο ύπνος το πρωί.

Μα κάποιος στρώνει τσόχα, κάποιος πλάι στο φως
Κοιτάει να πέσει έγκαιρα ο γενικός
Και κάποιος γράφει σε CD μια συλλογή
Και κάποιος ντύνεται να βγει.

Κι εσύ που πελαγώνεις και παραπατάς
Και στο τηλέφωνο ποτέ δεν απαντάς
Ανοίγεις το παράθυρό σου και κοιτάς
Και σκέφτεσαι κι εσύ να πας.

Γιατί ο χρόνος δεν υπάρχει
Γιατί ο χρόνος είσαι εσύ και οι άλλοι
Και κανείς δε γνωρίζει η ζωή που θα βγάλει
Κι όλο αυτό είναι μια μεγάλη γιορτή
Κι όποιος είπε "και του χρόνου"
θα εννοεί πως δεν τελειώσαμε φέτος
Ευτυχές και στο χέρι μας το νέο έτος
Και πες το μου κι εσύ.

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

Κωστάκης Ανάν - Φορμόλη (world wide)

Στείλτε μας φωτογραφίες από τις διακοπές σας με το νέο βιβλίο του Κωστάκη Ανάν, Φορμόλη και κερδίστε το νέο βιβλίο του Κωστάκη Ανάν, Φορμόλη!

Η Φορμόλη στο Άστρος Κυνουρίας! (δεν είναι εμφανές, αλλά μπορείτε να με πιστέψετε)
Εεε; Τι; Πως; Θα πρέπει να το έχετε πάρει ήδη για να το κάνετε αυτό;
Ναι! δεν έχετε άδικο!
Οπότε στείλτε μας (opaliatsos@gmail.com) απλά τις φωτογραφίες σας με το νέο βιβλίο του Κωστάκη Ανάν, Φορμόλη, και δε θα κερδίσετε κάτι, απλά αν δεν βαριέμαι θα τις δημοσιεύσω...
Αυτά
Ευχαριστώ
Καλές γιορτές!

Υγ.
"...Στην εύλογη απορία αλλά και ανησυχία των υπολοίπων λουλουδόπαιδων για το ποιος είναι ο πατέρας του παιδιού, η μαμά ήταν εξαρχής κάθετη:
"Είναι το παιδί του Φωτός, η σπορά του Ήλιου, και γιαυτό θα το φωνάζω Ηλιόσπορο"
"Υπέροχο όνομα!" είχαν συμφωνήσει εξίσου ανακουφισμένοι και μαστουρωμένοι οι υπόλοιποι, και έτσι τον αδερφό μου, τα πρώτα χρόνια της ζωής του, τον λέγανε πασατέμπο, μέχρι να ξενερώσει η μάνα μου λίγα χρόνια μετά, να καταλάβει το λάθος και να το γυρίσει σε "Ηλία" που είναι και το όνομα που γράφει σήμερα η ταυτότητά του."

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014

Κωστάκης Ανάν - Φορμόλη (ΜΟΛΙΣ κυκλοφόρησε!)

Κωστάκης Ανάν

"Φορμόλη"

(εικονογράφηση: Sotos Anagnos)
(εκδόσεις: babelart)

2014


"Μπαίνεις σε δημόσια υπηρεσία και ζητάς
ευγενικά να τα κάνεις όλα πουτάνα. Η
κοπέλα στις πληροφορίες σε στέλνει
στο γραφείο 314 στον τρίτο όροφο,
όπου γριά υπάλληλος μιλάει στο τηλέ-
φωνο.Επιχειρείς να τη διακόψεις, απο-
τυγχάνεις, δέκα λεπτά αργότερα κλείνει
το τηλέφωνο και σε ρωτάει τσαντισμένη
αν πέρασες πρώτα από το πρωτόκολλο,
εσύ λες όχι με απολογητικό ύφος, γριά 
σε στέλνει πρωτόκολλο, μετά γραφείο 5,
μετά ταμείο και στο τέλος πάλι εδώ...

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Οδοιπορικό

Συχνά, αν όχι πάντα, τα γραπτά μου εμπεριέχουν μια προτροπή, μια συμβουλή, 
μια ταμπέλα που δείχνει το δρόμο, σε αυτόν που θα τύχει να περάσει.

Μια ταμπέλα που δείχνει προς τον τόπο αυτόν που εγώ θεωρώ καλό, 
προς τον τόπο αυτόν που εγώ θεωρώ καλύτερο από τον τόπο στον οποίο βρίσκεται.

Τελικά όμως δεν έχω καταλάβει ποιόν ακριβώς προτρέπω ή ποιόν συμβουλεύω. 
Ίσως είναι οδηγίες που έχουν στόχο εμένα.
Ίσως είναι νηφάλιες σκέψεις που τις καταγράφω όταν μπορώ, για μελλοντική χρήση.
Για να μου δείξουν την σωστή κατεύθυνση όταν, ξεκάθαρα,έχω χαθεί.

Και αν τύχει και βρω κανέναν συνοδοιπόρο, 
καλοδεχούμενος όσο δρόμο κι αν διαλέξει ότι θα κάνουμε μαζί.

Το μόνο που ελπίζω είναι ότι σε κάθε δύσκολο σταυροδρόμι, 
θα προσπαθήσουμε να αποφασίσουμε από κοινού την νέα μας κατεύθυνση.


Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014

Απόπειρα δωροδοκίας Παύλου Χαϊκάλη (το video)

Το πιο εντυπωσιακό πράγμα που μου έχει κάτσει με όλα αυτά, είναι ότι κανένας (από τον κόσμο δηλαδή) δεν εκπλήσσεται...  


Καλά μας Χριστούγεννα και καλή Πρωτοχρονιά!
(πηγή: parapolitika.gr)

Πρόεδρος της Δημοκρατίας (2η ψηφοφορία - συνεχής ενημέρωση)

Με την επιλογή του Σταύρου Δήμα, για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να είναι ξεκάθαρα λανθασμένη καθώς δεν έλαβε τους απαραίτητους 200 ψήφους στην Βουλή, το καθήκον μας για να αναδείξουμε εμείς (εσείς) τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μεγαλώνει. (είναι φανερό ότι έχουμε πολύ καλύτερες προτάσεις).

Οπότε η ψηφοφορία συνεχίζεται μέχρι την ανάδειξη του ΠτΔ της καρδιάς μας.

Τα έως τώρα αποτελέσματα έχουν ως εξής:






Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

Πρόεδρος της Δημοκρατίας (Γκάλοπ) (update)

Τα έως τώρα αποτελέσματα του γκάλοπ μας έχουν ως εξής:


Μείναν μόνο μερικές ώρες για να ψηφίσετε!

(Θα ήθελα να τονίσω ότι στην περίπτωση που δεν εκλεγεί σήμερα Πρόεδρος την Δημοκρατίας από το Ελληνικό μας Κοινοβούλιο, πέρα από τον Σύριζα και την καταστροφή της χώρας, θα έλθει και η παράταση της ψηφοφορίας!)

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

"Δημοσιογραφία" my ass

Και εκεί που λες ότι έχουμε πιάσει πάτο σε πολλούς τομείς και νιώθεις μια σιγουριά τουλάχιστον ότι δεν θα πάει παρακάτω, έρχεται ο ΑΝΤ1 και σου τα καταρρίπτει όλα:


New low που λέμε και στο χωριό μου για την "δημοσιογραφία" στον ΑΝΤ1!



Πραγματικά δυσκολεύομαι να σχολιάσω... μου λείπουν τα λόγια και η αντίστοιχη εμπειρία από την Κατοχή η την Χούντα!

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

Πρόεδρος της Δημοκρατίας (Γκάλοπ)

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου θα πραγματοποιηθεί η πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Σήμερα 9 Δεκεμβρίου θα πραγματοποιηθεί η πρώτο γκάλοπ του blog μας για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Οι προτάσεις ήταν πολλές, αλλά καταλήξαμε στις 8 επικρατέστερες:

1. Νίκος Αναστόπουλος:


2. Κώστας Σημίτης


3. Κώστας Καραμανλής


4. Κώστας Μήτρογλου



5. Κώστας Μαραβέγιας



6. Κώστας να 'ναι και ότι να 'ναι



7. Άλλος


8. Κανένας (Αυθόρμητα)



Μην ξεχάσετε δεξιά πάνω πάνω στο blog μας, να ψηφίσετε! 
(θα καταμετρηθούν και τυχόν απαντήσεις που μπορεί να μην είναι στην επιλογές και θα γίνουν ως σχόλιο)

Σπύρος Γραμμένος λάιβ Πρωτοχρονιάτικα

Χα! Ζηλέψτε! 

Σπύρος Γραμμένος λάιβ Πρωτοχρονιάτικα


Ένα κάρο τιράντες κι ένα μάτσο λεβέντες μάζεψε πάλι ο Γραμμένος και τα εκθέτει όλα στο πάλκο του Πορτραίτου παίζοντας καινούρια(!) τραγούδια που δεν υπάρχουν στο γιουιτιούμπ, αλλά και παλιά που έχουν ανέβει κατά καιρούς στο παγκόσμιο τοπ τεν( που φτιάχνει με τους φίλους του κάθε καλοκαίρι πριν πάνε για ψάρεμα)!

Στη φάση τον συνοδεύει ο μπλογκέρ Pitsirikos με κείμενα που φιλοτέχνησε ειδικά για την περίσταση και εκτός αυτού, είναι και στα ντεκς πριν την παράσταση, στο διάλειμμα και μετά τη λήξη παίζοντας μουσικές που όλοι έχουμε αγαπήσει, χορέψει, ξεχάσει, χτυπήσει, ξενερώσει, στραβοκαταπιεί ακούγοντας τες σε κάποιο μπαρ, κλαμπ, καφέ,ασανσέρ, σουπερ μάρκετ ή ιατρείο.

Στα όργανα ανάλογα την περίσταση είναι οι
Λαγδάς Βασίλης- Κιθάρες και ό,τι άλλο χρειαστεί
Καλκάνης Χρήστος -Κλαρινέτο, Μελλόντικα και ό,τι άλλο χρειαστεί
Λιβαδάς Γιώργος Τύμπανα και ό,τι άλλο χρειαστεί
ήχο και ό,τι άλλο κάνει ο Μάνος Στάγιας
Αυτά!

Πρωτοχρονιά μετά την αλλαγή του χρόνου στη μία τα ξημερώματα
και 1|1|2015
Καποδιστρίου 20, Ιωάννινα

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

6 Δεκεμβρίου 2008/2011/2013/2014

Σε συνέχεια της ανάρτησης  6 Δεκεμβρίου 2008/2011/2013:

Επειδή η μνήμη είναι περίεργο πράγμα, για να θυμηθούμε κάποια πράγματα από τότε:

Περιέργως ΔΕΝ θα ξεκινήσουμε από το Mega, αλλά από το πρώτο έκτακτο δελτίο που είδαμε από το Alter:


                       
Το παραπάνω δεν το σχολιάζω, δεν επιδέχεται σχολιασμού.
Συνεχίζουμε με το Mega που προέβαλε το παρακάτω βίντεο από την στιγμή της δολοφονίας αλλά επειδή δεν είχε καλό ήχο, το επεξεργάστηκε λίγο προσθέτοντας ηχητικά εφέ από άτομα να τα σπάνε....:

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

3 Δεκεμβρίου 1944 (Δεκεμβριανά)

      Σαν σήμερα, πέφτει η πρώτη σφαίρα και τα πρώτα σώματα στο προανάκρουσμα (τα Δεκεμβριανά) του Εμφυλίου Πολέμου (1946-1949) που ακολούθησε το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τα οποία έληξαν και τυπικά με την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας (12/02/1945).



"Ο όρος Δεκεμβριανά αναφέρεται σε μία σειρά ένοπλων συγκρούσεων που έλαβαν χώρα στην Αθήνα το Δεκέμβριο 1944 - Ιανουάριο 1945, ανάμεσα στις δυνάμεις εργατικών-λαϊκών οργανώσεων (ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΚΚΕ) και τις Βρετανικές και Κυβερνητικές δυνάμεις που ανήκαν σε ένα πολιτικό φάσμα, από την σοσιαλδημοκρατία (όπως ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου ηγέτης του «Δημοκρατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος») έως τα τάγματα ασφαλείας. Η έναρξή τους, στις 3 Δεκεμβρίου του 1944, σηματοδοτείται από τους πυροβολισμούς των Κυβερνητικών και Αγγλικών δυνάμεων μπροστά στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη ενάντια στη διαδήλωση του ΕΑΜ, που είχε οργανωθεί ως απάντηση στο τελεσίγραφο της κυβερνησης εθνικής ενότητας (1-12-1944) για τον αφοπλισμό όλων των αντάρτικων ομάδων, με αποτέλεσμα το θάνατο 33 διαδηλωτών και τον τραυματισμό άλλων 148. Παράλληλα ο στρατηγός Σκόμπυ προέβη σε διάγγελμα. Οι μάχες κράτησαν 33 μέρες και τερματίστηκαν στις 5-6 Ιανουαρίου 1945."


"...Η διαδήλωση, που είχε μεγάλη συμμετοχή, πνίγηκε στο αίμα όταν αστυνομικοί που βρίσκονταν ακροβολισμένοι στα γύρω κτήρια άρχισαν να πυροβολούν αδιακρίτως προς το πλήθος. Ο απολογισμός της επίθεσης ήταν 33 νεκροί και περισσότεροι από 140 τραυματίες. Αν και μερικοί φιλοκυβερνητικοί συγγραφείς όπως ο Γουντχάους, υποστήριξαν πως δεν ήταν σαφές ποιος άνοιξε πρώτος πυρ, η αστυνομία, οι Βρετανοί ή οι διαδηλωτές, το θέμα διαλευκάνθηκε μετέπειτα. Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα, ο αρχηγός της Αστυνομίας Αθηνών Άγγελος Έβερτ παραδέχτηκε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Ακρόπολη πως ο ίδιος διέταξε την βίαιη διάλυση των διαδηλωτών βάσει διαταγών που είχε λάβει. Ο δεκαπεντάχρονος τότε Νίκος Φαρμάκης που ανήκε στη αντι-ΕΑΜική οργάνωση "Χ" και συμμετείχε στους πυροβολισμούς, μαρτυράει πως το σήμα το έδωσε ο Έβερτ από παράθυρο της Αστυνομικής Διεύθυνσης με ένα μαντήλι. Οι ακροβολισμένοι είχαν δεχτεί προηγουμένως την εντολή: δεν θα πυροβολήσετε μέχρις ότου αυτοί πατήσουν τον Άγνωστο· όταν πατήσουν τον Άγνωστο, πυρ κατά βούληση..."

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Μύθοι του Αισώπου

Σ' ένα υπόγειο στην πλατεία Αβησσυνίας
συγκεντρωθήκαν τα ποντίκια μια φορά
για να σκεφτούν πώς θα γλυτώσουν μια για πάντα
από του γάτου τον αιώνιο βραχνά.

Το συζητάγανε ημέρες και ημέρες
μα τελικά δεν καταλήξανε πουθενά
και είχαν όλοι πια συνειδητοποιήσει
ότι κομπλάρισε η συνέλευση γερά.

Τότε πετάγετ' ένας νεαρός και λέει:
«βρήκα τη λύση του προβλήματος, παιδιά,
θα πλησιάσουμε την ώρα που κοιμάται
και θα του δέσουμε κουδούνα στην ουρά».

Κι όλοι φωνάξαν: «μπράβο, αυτό είναι, συμφωνούμε»
και πέρασε η πρότασή του παμψηφί
μα ένας γέρος ποντικός τους λέει: «δικαίωμα»
και θέτει την εξής ερώτηση:

«Άμα μου λύσετε αυτή την απορία,
τότε δε θα 'χω αντίρρηση καμιά.
Ποιος από σας τολμάει το γάτο να ζυγώσει
να του κρεμάσει την κουδούνα στην ουρά;»

Και από τότε έχουν περάσει χίλια χρόνια
και ακόμα ο γάτος τα ποντίκια κυνηγά
που πα να πει ότι δε βρέθηκε κανένας
να του κρεμάσει την κουδούνα στην ουρά.

Όλες οι λύσεις είναι φίνες και ωραίες
τότε και μόνο όταν είναι εφικτές.
Μα σαν δεν έχεις κότσια να τις εφαρμόσεις
άσε καλύτερα καθόλου μην τις λες.

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

Φεγγίτης

Δες μέσα από τη φυλακή που έχεις χτίσει τους τοίχους της τούβλο τούβλο και έχεις αμπαρώσει τη βαριά σιδερένια πόρτα από μόνος σου!

Ξέρω, δεν το έκανες, αρχικά τουλάχιστον, για να περιορίσεις τον εαυτό σου, ούτε για να προστατεύσεις τον κόσμο από εσένα.
Το έκανες για να προστατεύσεις εσένα από τον κόσμο.

Κάνε μου τη χάρη λοιπόν, ή καλύτερα, κάνε τη χάρη στον εαυτό σου και, για αρχή, άνοιξε μια μικρή τρύπα ίσα ίσα να μπορεί να τρυπώσει το έξω, μέσα. Δεν ξέρω τον τρόπο που θα το κάνεις, δε σου λέω ότι είναι εύκολο, ούτε ότι θα το καταφέρεις όταν θελήσεις εσύ. Σου λέω μόνο ότι αρκεί να το κάνεις, αρκεί να γίνει η αρχή.

Από εκεί και πέρα τα υπόλοιπα είναι εύκολη υπόθεση.

Και εσύ θα θέλεις σύντομα αρκετά περισσότερη επικοινωνία με τον έξω κόσμο, και ο έξω κόσμος με σένα, και θα δεις πόσο γρήγορα η τρύπα γίνεται φεγγίτης, γίνεται παράθυρο, γίνεται πόρτα, και ο έξω κόσμος γίνεται ένα με τον μέσα σου και, κατ'επέκταση, γίνεται και δικός σου.



Πως να σωπάσω (1972) - Νίκος Ξυλούρης



Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

Ο μόνος δρόμος για να πάμε μπροστά; Σβάρα!


"Πάρτε ζβάρα τα βουνά, τις κορφές,
νησιά και πόλεις, τα χωριά, γιοφύρια άιντε πάρτε τα βρε.

Πάρτε ζβάρα τα βουνά, τις κορφές,
νησιά και πόλεις, τα χωριά, γιοφύρια κι αλωνίστε τα βρε.

Πάρτε φόρα κι άιντε πιάστε τα βρε,
πιάστε δρόμους, πλατείες, τα στενά στη γύρα άιντε πιάστε τα βρε.

Πάρτε φόρα κι άιντε πιάστε τα βρε,
πιάστε δρόμους, πλατείες, τα στενά στη γύρα και βαδίστε τα βρε.

Πάρτε τα ζβάρα όλα κάψτε τα βρε,
βρείτε κάθε παλιό, κάθε σάπιο και μαύρο κι άιντε κάφτε το βρε.

Πάρτε τα ζβάρα όλα κάψτε τα βρε,
κάψτε κάθε παλιό, για να βγει από μέσα ο πιο όμορφος ανθός."

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

Κινηματογραφική Βραδιά (part 2) - "Εκτός Πλάνου"

Θυμάστε που σας είχα μιλήσει για την Άτυπη Κινηματογραφική Συμμορία TiiiNewzFilms σε μια προηγούμενη ανάρτηση με τίτλο Κινηματογραφική Βραδιά - ΑΚΣ TiiiNewzFilms;

Ε, η ομάδα ξαναχτύπησε (-αμε) με μια συνεργασία με τα Ani Jo Studios με την νέα τους ταινία με τίτλο "Εκτός Πλάνου".  Μια συνεργασία που μετά την πρεμιέρα της στην Εργατική Λέσχη Περιστερίου την Παρασκευή σε μια Κινηματογραφική Βραδιά ταινιών μικρού μήκους, κυκλοφόρησε και διαδικτυακά συνοδευόμενη από το παρακάτω δελτίο τύπου:

"Ναι, αλλά γιατί όχι για πάντα;"



Σε κεντρικό κινηματογράφο της Αθήνας προβάλλεται η ταινία STALKER του Andrei Tarkovsky όπου οι μόνοι θεατές είναι ο Μάρκος και η Άννα. 
Το φλερτ ανάμεσά τους, η έλξη και η σύγκρουση θα μπορούσαν να μην τελειώσουν ποτέ. 

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Χρόνια μας πολλά!

Σαν σήμερα, πριν ακριβώς έναν χρόνο, έγραψα την πρώτη ανάρτηση του blog με τίτλο

Ένα χρόνο και 102 αναρτήσεις μετά είμαι στην ευχάριστη θέση να σας πω ότι, παρά την κρίση, παρά το αυξημένο ωράριο εργασίας σε συνδυασμό με τον μειωμένο μισθό, παρά τις κακοκαιρίες, παρά  τον πόλεμο από διεθνή και ντόπια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, παρά το γεγονός ότι ο Σαμαράς μας κυβερνάει ακόμα, παρά τα 2 crashαρίσματα του Facebook σε αυτό το χρονικό διάστημα, (ωχ ρε πούστη μου, πήγε παρά πέντε)
είμαστε ακόμα εδώ!


Και είμαστε και στην ευχάριστη θέση να σας παραθέσουμε τα στατιστικά μας, ή καλύτερα τα στατιστικά σας όσον αφορά  τα hits που κάνετε στο blog μας.
Μαθηματολάγνοι, ετοιμαστείτε:

Ένα χρόνο πριν!

Ένα χρόνο πριν, ο Σαμαράς έταζε στην Ανατροπή του Πρετεντέρη, free WiFi σε όλους εντός του επομένου χρόνου και εγώ, στην 3η ανάρτηση του blog συγκέντρωνα τις καλύτερες ατάκες περί αυτού.


Ας τις θυμηθούμε:

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Μεγάλες αλήθειες

- Ποιος κρύβεται στον Ταφο της Αμφίπολης; Είναι πραγματικά τάφος και τι σχέση έχει το 13 προ Χριστού με το 1453 μετά; Ποίος είναι αυτός που βάζει κόκκινους κύκλους στις φωτογραφίες;



- 597 εκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο ανοιχτά της

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

Τάσος Λειβαδίτης (20 Απριλίου 1922 - 30 Οκτωβρίου 1988)

Ἐκμυστήρευση
(Τάσος Λειβαδίτης, ἀπὸ τὴ συλλογή Τὰ χειρόγραφά του φθινοπώρου (1990))

Κι μιὰ μέρα θέλω νὰ γράψουν στὸν τάφο μου: ἔζησε στὰ σύνορα
μιᾶς ἀκαθόριστης ἡλικίας καὶ πέθανε γιὰ πράγματα μακρινὰ ποὺ
……εἶδε κάποτε σ᾿ ἕνα ἀβέβαιο ὄνειρο.


 Σαν σήμερα έφυγε. 

L’ Albatros

L’ Albatros (1857)

Charles Baudelaire

Souvent, pour s’amuser, les hommes d’équipage
Prennent des albatros, vastes oiseaux des mers,
Qui suivent, indolents compagnons de voyage,
Le navire glissant sur les gouffres amers.

A peine les ont-ils déposés sur les planches,
Que ces rois de l’azur, maladroits et honteux,
Laissent piteusement leurs grandes ailes blanches
Comme des avirons traîner à côté d’eux.

Ce voyageur ailé, comme il est gauche et veule!
Lui, naguère si beau, qu’il est comique et laid!
L’un agace son bec avec un brûle-gueule,
L’autre mime, en boitant, l’infirme qui volait!

Le Poète est semblable au prince des nuées
Qui hante la tempête et se rit de l’archer;
Exilé sur le sol au milieu des huées,
Ses ailes de géant l’empêchent de marcher. 
  


Στίχοι: Αλέξανδρος Μπάρας & Κάρολος Μπωντλέρ 
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης / Σωκράτης Μάλαμας 

Συχνά για να περάσουνε την ώρα οι ναυτικοί
άλμπατρος πιάνουνε, πουλιά μεγάλα της θαλάσσης,
που ακολουθούνε σύντροφοι, το πλοίο, νωχελικοί,
καθώς γλιστράει στου ωκεανού τις αχανείς εκτάσεις.

Και μόλις στο κατάστρωμα του καραβιού βρεθούν
αυτοί οι ρηγάδες τ’ ουρανού, αδέξιοι, ντροπιασμένοι,
τα κουρασμένα τους φτερά στα πλάγια παρατούν
να σέρνονται σαν τα κουπιά που η βάρκα τα πηγαίνει.

Πως κείτεται έτσι ο φτερωτός ταξιδευτής δειλός
τ’ ωραίο πουλί τι κωμικό κι αδέξιο που απομένει
ένας τους με την πίπα του το ράμφος του χτυπά
κι άλλος, χωλαίνοντας, το πως πετούσε παρασταίνει.

Ίδιος με τούτο ο Ποιητής τ’ αγέρωχο πουλί
που ζει στη μπόρα κι αψηφά το βέλος του θανάτου,
σαν έρθει εξόριστος στη γη και στην οχλοβοή
μεσ’ στα γιγάντια του φτερά χάνει τα βήματά του.

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

28/10/2014


 


Υγ.
Τυγχάνει να είναι και τα γενέθλια μου οπότε "δανείζομαι" ένα στιχάκι του Σπύρου Γραμμένου:

"...Έχω περάσει τα τριάντα,
κι ας ήμουνα δεκάξι πάντα,
κι ας μην κατάφερα όσα θέλω,
μέσα σε τούτο το μπουρδέλο.
Όσο και να 'μαι νιώθω σάπιος,
και περιμένω να 'ρθει κάποιος,
ένας που κλείνει τα δεκάξι,
αυτό τον κόσμο να αλλάξει..."

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

First Steps


Τι ωραίο συναίσθημα είναι αυτό που συνοδεύει τις πρώτες φορές!
Είμαι σίγουρος ότι αν μπορούσαμε να την θυμηθούμε,
 η αγαπημένη μας ηλικία θα ήταν η παιδική, αυτή δηλαδή με τις περισσότερες πρώτες φορές.
Η πρώτη φορά που γελάμε, η πρώτη φορά που μπουσουλάμε, η πρώτη φορά που περπατάμε,
χωρίς αναγκαστικά να θέλουμε να πάμε κάπου, η πρώτη φορά που μιλάμε, οι πρώτες μας διακοπές,
 οι πρώτες μας φιλίες!

Γι' αυτό και μεγαλώνοντας προσπαθούμε να ζήσουμε πάλι αυτές τις πρώτες φορές μας.
Αλλά τις αναζητάμε πλέον στους άλλους ανθρώπους, και αυτές είναι τελικά που εκτιμάμε περισσότερο, παρόλο που απέχουν αρκετά σε ένταση από τις πρώτες φορές της παιδικής ηλικίας. 
Η πρώτη κουβέντα που ανταλλάξαμε, το πρώτο γέλιο που προκαλέσαμε στον άλλον,
η πρώτη βόλτα με τον άλλον χωρίς προορισμό, 
το πρώτο φιλί, οι πρώτες μας διακοπές, τα πρώτα σ' αγαπώ...


Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Ανατομία

Είμαι σίγουρος πως κάπου χαμηλά στο σώμα σου, έχεις δυο πόδια.
Είμαι σίγουρος πως αριστερά και δεξιά από τον κορμό σου, εξέχουν δυο χέρια.
Και ότι κάπου πιο ψηλά από αυτά ένα άνοιγμα που οδηγεί μέσα σου για στόμα.
Είμαι σίγουρος πως κάπου κοντά στην αρχή του αριστερού σου χεριού, υπάρχει αυτό που δίνει δύναμη και ενέργεια σε όλα τα παραπάνω, μια καρδιά.
Είμαι σίγουρος πως κάπου πάνω από το στόμα σου έχεις δυο μάτια και πως πίσω από αυτά, αυτό που δίνει εντολές σε όλα αυτά που ανέφερα -πλην ίσως της καρδιάς σου- ένα μυαλό.

Μάθε να τα χρησιμοποιείς όλα αυτά.
Μάθε να περπατάς σε μέρη που δεν έχεις αλλά θέλεις να επισκεφτείς.
Μάθε να αγγίζεις πράγματα και ανθρώπους που δεν τολμάς να το κάνεις.
Μάθε να λες πράγματα που φοβάσαι να εξωτερικεύσεις.
Μάθε να αισθάνεσαι, όχι απλά να λειτουργείς με την καρδιά.
Μάθε να βλέπεις, όχι απλά να κοιτάς.
Μάθε να σκέφτεσαι...


Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

Ανοίξαμε (σχεδόν) και σας περιμένουμε...

Η αρχή έγινε, η διεύθυνση του blog μας άλλαξε!

Σύντομα κοντά σας το νέο, ανανεωμένο blog μας με ανάλυση των αποτελεσμάτων της ψηφοφορίας!

Ως τότε:

Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

Συνταγές - Μηλόπιτα

Φίλες και φίλοι γεια σας, καλωσορίσατε στην πρώτη μας απόπειρα να μαγειρέψουμε...



Σήμερα θα φτιάξουμε μια καταπληκτική Μηλόπιτα με Γλάσο.

(Προσοχή, στο τέλος της συνταγής ακολουθούν παρατηρήσεις με παραλλαγές - από τη μαμά - 
για την τελειοποίηση της συνταγής μας!)

Υλικά για τη ζύμη:

Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014

Η ώρα της κρίσης!

Η ώρα της κρίσης έφτασε...

Με ένα εκπληκτικό ντεμαράζ, οι υποστηριχτές του opaliatsos.blogspot.gr (22 ψήφοι) έχουν μια απόσταση ασφαλείας από αυτούς του ektisdefthinseos.blogspot.gr (15 ψήφοι) και του mpexo.blogspot.gr (15 ψήφοι) μερικές ώρες πριν κλείσουν οι κάλπες...

Για να δούμε τελικά τι θα γίνει...

ως τότε... ας περάσουμε σε ένα διαφημιστικό διάλειμμα γιατί κάθε στιγμή, είναι στιγμή Μίλκο:



Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

Παράταση Ψηφοφορίας

Η ψηφοφορία μετονομασίας του blog όπως καταλάβατε πήρε παράταση.

Και μέχρι να τελειώσει....

ένα μουσική διάλειμμα από το νέο δίσκο του
Θανάση Παπακωνσταντίνου,  Πρόσκληση σε δείπνο κυανίου:

Το Φίλεμα


Ερμηνεύουν οι Παντελής Ζεμπίλης και Σοφία Σαρρή.

Στίχοι: Σταμάτης Δαγδελένης
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Άλμπουμ: Πρόσκληση σε δείπνο κυανίου (2014)

Το καραβάνι των νεκρών στον Άδη κατεβαίνει.
Οι γέροντες τραβούν μπροστά, ξοπίσω τους οι άλλοι

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014

Final Countdown / 6 ώρες μείνανε !!?? (ΠΑΡΑΤΑΣΗ)

6 ώρες πριν την λήξη της ψηφοφορίας για την μετονομασία του blog και τα πράγματα είναι τόσο μπερδεμένα που σκέφτομαι να δώσω παράταση.



Δηλαδή μια δουλειά σας ανέθεσα και τα κάνατε όλα ... άσε μην πω.

Ή κάντε σωστή δουλειά και βγάλτε κάποιο ξεκάθαρο φαβορί στις επόμενες 6 ώρες, ή δίνω παράταση (καταφανέστατη τεχνική πόλωσης με σκοπό να "κερδίσω" τους αναποφάσιστους).

Anyway, πιο συγκεκριμένα, τα έως τώρα αποτελέσματα είναι:


ektisdiefthinseos.blogspot.gr  13 (27%)

mpexo.blogspot.gr  12 (25%)

mpantalo.blogspot.gr  11 (22%)

opaliatsos.blogspot.gr  11 (22%)

mpoukounas.blogspot.gr  11 (22%)

linatsa.blogspot.gr  9 (18%)

tsikriki.blogspot.gr  8 (16%)

The clock is ticking...

(σε περίπτωση που θέλετε επεξηγήσεις, ανατρέξτε σε προηγούμενο άρθρο με τίτλο:
 Ψηφοφορία - Ανάλυση - Επεξηγήσεις! )

ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΜΙΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ...
ΝΕΟΤΕΡΑ ΣΥΝΤΟΜΑ!

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

Παύλος Φύσσας (18/09/2014)


Πέρασε ένας χρόνος από τότε,

Πέρασε ένας χρόνος από τότε που η αρχική "είδηση" ότι μαχαίρωσαν έναν στο Κερατσίνι γιατί διαφώνησαν για την μπάλα, διαδέχτηκε την πραγματικότητα, ότι Φασίστες δολοφόνησαν έναν αντιφασίστα.

Πέρασε ένας χρόνος από τότε που με πήρε τηλέφωνο ένας φίλος μου και μου είπε, Ρε, τον Παύλο, με αυτόν παίζαμε μπάσκετ στο Κερατσίνι, και ήταν από τα καλύτερα παιδιά, και πάντα δίκαιος και... και... και...

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

Ψηφοφορία - Ανάλυση - Επεξηγήσεις!

5 μέρες πριν κλείσουν οι κάλπες (εκτός και αν μου την βαρέσει και δώσω καμία παράταση) είπα να κάνω άλλη μια ανάρτηση για το τόσο σημαντικό θέμα (!!) της μετονομασίας του blog, να αναλύσω τα έως τώρα αποτελέσματα και να εξηγήσω κάποια από τα ονόματα που ίσως δεν καταλαβαίνετε!



Πριν από αυτό βέβαια να σας πω ότι το ντέρμπι της ψηφοφορίας καλά κρατεί: 

Την πρώτη θέση μοιράζονται με 10 ψήφους και ποσοστό 33% τα ονόματα:

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

Χαϊνηδες - Το Δρακοδόντι

Χαϊνηδες - Το Δρακοδόντι



Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης
Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης

Στου πόθου τα σκεπάσματα, νύχτα μ’ αστραποβρόντι
έταξα στην αγάπη μου του Δράκοντα τ’ αδόντι

Και η καρδιά μου ελύσσαξε να δει και να γνωρίσει
πού `ναι του Δράκου η φωλιά και του Θεριού η βρύση

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

Ονείρου Κρίσεις

Τα όνειρα είναι μια πολύ περίεργη έννοια. 

Άλλα όνειρα είναι εξαιρετικά επικίνδυνα, άλλα εντελώς ακίνδυνα και ανούσια, 
άλλα ζήτημα ζωής και θανάτου, άλλα καλοπέρασης. 
Αυτό γιατί δεν ονειρεύονται όλοι το ίδιο.

Άλλο το όνειρο του παιδιού στην Αφρική και άλλο ενός παιδιού στην Νέα Υόρκη. 
Άλλα ονειρεύεται ο Ισραηλινός στρατιώτης, άλλα ένα νέο κορίτσι στην Παλαιστίνη. 

Ξέρω τι θα πεις, πολύ αντίθετα παραδείγματα που κάποιος κακοπροαίρετος θα τα πει λαϊκισμό, 
αλλά η ζωή είναι γεμάτη με λαϊκισμό, αντιθέσεις και πραγματικότητα. 

Κοινός παρανομαστής των ονείρων είναι η επιθυμία ή ο φόβος. 
Και άλλη μια πραγματικότητα της ζωής είναι ότι αυτά τα όνειρα που πηγάζουν από την επιθυμία, 
σε αντίθεση με αυτά που πηγάζουν από τον φόβο, σπάνια πραγματοποιούνται. 

Οπότε μην αισθάνεσαι καθόλου άσχημα όταν τα όνειρα σου δεν παίρνουν υπόσταση, να σκέφτεσαι ότι τα όνειρα κάποιου άλλου που μπορεί να έχουν την ίδια μοίρα με τα δικά σου, μπορεί να είναι οι εφιάλτες κάποιου τρίτου. 
Οι επιθυμίες κάποιου, μπορεί να είναι οι φοβίες ενός άλλου. 

Να σκέφτεσαι επίσης ότι καλώς η κακώς, τα όνειρα, 
δεν πεθαίνουν όταν δεν ξυπνάνε μαζί με αυτόν που τα βλέπει, 
αλλά περιμένουν καρτερικά το επόμενο βράδυ 
για να κάνουν και πάλι την εμφάνιση τους. 
Είτε ως επιθυμία, είτε ως φόβος.


Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

Βαφτίσια (μετονομασία blog)

Όπως έχω καταλάβει εδώ και καιρό αλλά βαριέμαι να το παραδεχτώ, η διεύθυνση του blog μας axelk1983.blogspot.gr είναι λίγο δύσκολη στην απομνημόνευση. Θα ήθελα να πω βέβαια εδώ, ότι η επιλογή του ονόματος αρχικά έγινε ξεκάθαρα και μόνο επειδή κάποιος αλήτης με το όνομα Axel Suarez-Escobar είχε καταλάβει ήδη το όνομα axelk.blogspot.gr (και πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τι το ήθελε το "k" μετά το "axel").

 
Για αυτό ακριβώς τον λόγο της δύσκολης απομνημόνευσης και κυρίως γιατί βαριόμουν να το παραδεχτώ, αποφάσισα όταν το blog "πιάσει" τα 20.000 hits...

Ανεργία στα κόκκινα... (part 3)

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι με την τελευταία μας ανάρτηση, Βαφτίσια (πρόσκληση) το blog μας ξεπέρασε τα 20.000 views και να σας κάνουμε την ίδια ερώτηση που σας είχαμε κάνει όταν είχαμε περάσει τα 10.000 views (Ανεργία στα κόκκινα... (part 2)) καθώς και όταν είχαμε περάσει τα 2.000 views (Ανεργία στα κόκκινα):

Σάββατο 30 Αυγούστου 2014

Βαφτίσια (πρόσκληση)

Καταπληκτική ευκαιρία σήμερα (ένεκα της ημέρας) να ενημερώσω όσους από εσάς δεν το ξέρετε ήδη, ότι το blog μας πλησιάζει τα 20.000 hits και ότι μου είχα τάξει ότι αν γίνει αυτό θα το μετονομάσω.


Και επειδή δεν μπορώ να αποφασίσω πως θα το πω, θα ακολουθήσει ψηφοφορία ανάμεσα σε διάφορα ονόματα που έχω σκεφτεί ή που μπορεί να προτείνετε εσείς (δεν υπόσχομαι τίποτα).

Λοιπόν έφτασε σχεδόν η ώρα. Κάνετε λίγο υπομονή (400 hits περίπου) ακόμα και θα ακολουθήσει ανάρτηση που θα ενημερώνει την έναρξη της διαδικασίας της ψηφοφορίας που θα συνοδεύεται από πλούσια δώρα στους συμμετέχοντες!!!

Εκ της Διευθύνσεως!

Υγ.1
Μπορείτε από κάτω στα σχόλια να προτείνετε και σεις το όνομα που θέλετε και αν μου αρέσει μπορεί και να το βάλω στις επιλογές! (είπαμε δεν υπόσχομαι τίποτα).

Υγ. 2
Ευχαριστώ για τις ευχές

Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Επιστροφή στην δουλειά...

Πρώτη μέρα στην δουλειά σήμερα και έχω πέσει μέσα, σε όλα τα κλισέ της εποχής!

"Βαρεμάρα", 
και "έχω ξεχάσει να ξυπνάω τόσο πρωί", 
και "άντε πάλι ένας χρόνος (σεζόν) από την αρχή", 
και "πως θα περάσουν οι επόμενοι 11 μήνες," 
και οριακά είμαι παρόλο που είναι ακόμα 25 Αυγούστου, να ακούσω και να ποστάρω σε δημοφιλές μέσω κοινωνικής δικτύωσης, το Wake me up when September ends από Greenday και να αποφύγω το κράξιμο μόνο και μόνο επειδή θα κοιμάμαι μέχρι αρχές Οκτώβρη.

Εκεί που συνέρχομαι βέβαια λίγο και αρχίζω να εγκληματίζομαι...

Σάββατο 23 Αυγούστου 2014

Αποτελέσματα καλοκαιρινής εξόρμησης

Τόπος: Νεάπολη Λακωνίας
Event: Συναυλία Χρ. Θηβαίου και Μ. Πασχαλίδη

Τραγούδι / Ακορντεόν: Μιρέλα Πάχου
Σύνθεση: Σπύρος Γραμμένος


By AxelK

Παρασκευή 22 Αυγούστου 2014

Γραπτό μήνυμα μιας κουφής

Καταλαβαίνω ότι το κλίμα μπορεί να είναι λίγο πιο ανάλαφρο λόγο των διακοπών των περισσοτέρων, 
αλλά θα ήθελα λίγο από τον χρόνο και την ανεμελιά της εποχής να μοιραστώ 
ένα μελοποιημένο ποίημα της Σοφίας Κολοτούρου.


"Μήνυμα στο Μπουκάλι"

Η αίσθηση του κόσμου ήταν λειψή,
από τη γέννησή μου ως τώρα.
Στο ιστορικό μου γράψανε: κουφή
κι έτσι έμεινε –μια κούφιαν ώρα...

Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014

Και τώρα για κάτι τελείως διαφορετικό

Όχι ότι είμαι από τους ανθρώπους που ασχολούνται με την διαιτησία, αλλά για να μην σας παραμυθιάζουν ότι μόνο οι Έλληνες ασχολούνται με αυτήν, δείτε τα καλύτερα tweets που έχουν να κάνουν με την αποχώρηση από την ενεργό δράση του διεθνούς Άγγλου διαιτητή Howard Webb:





Κυριακή 3 Αυγούστου 2014

I'm going away baby...

Αφιερωμένο σε αυτούς που φεύγουν, όχι γιατί εγκαταλείπουν,
αλλά για να ΜΗΝ εγκαταλείψουν τα όνειρα τους...

Dr. Albert Flipout's One CAN band - I'm going away baby

 

Featuring: Mickey Pantelous
CD: Can't find my pills

9. I'm going away baby... (Pantelous)

I'm going away, baby, and I ain't coming back home
I'm going on a journey, and I'm going on my own
I'm going away, babe, cause I've got nothing left to say
My life's been passing away

Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014

Καλό μήνα (...και ύστερα ήρθες και μ'έλυσες)

Κάθε πρώτη Αυγούστου, μου έρχεται στο μυαλό το παρακάτω απόσπασμα από το απόλυτο βιβλίο των διακοπών του Κωστάκη Ανάν (ευχαριστούμε Κυριάκο), "...και ύστερα ήρθες και μ' έλυσες":


"Πάρ' το όλο δεξιά. Δεξιά κυρά μου, δεν ξέρεις που είναι το δεξιά;"

Χρόνος: Εορταστικό τριήμερο-μαζική έξοδος εκδρομέων
Τόπος: Οποιοδήποτε φέρι - μπόουτ
Πρόσωπα: α) ο παρκαδόρος του καραβιού, β) η φοβισμένη νέα οδηγός.
Η παγκοσμίου εμβέλειας ευγένεια των τύπων που σε βοηθάνε (;) να παρκάρεις στα πλοία έχει κατά καιρούς προξενήσεις ισχυρά σοκ, οδηγώντας σε άδοξο τέλος την οδηγική καριέρα ατόμων που αποτυγχάνουν έτσι κι αλλιώς να παρκάρουν στη στεριά, πόσο μάλλον στη θάλασσα.

Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

Monty Pythons

Με αφορμή την επανεμφάνιση των Monty Pythons στην σκηνή μετά από πολλά πολλά χρόνια, η συντακτική ομάδα του blog αποφάσισα να κάνουμε ένα αφιέρωμα τύπου best off count down τιρινίνι (χωρίς το countdown γιατί δεν μπορώ να τα βάλω σε σειρά)...


Και επειδή είμαι σίγουρος ότι σε αυτή την εισαγωγή δεν μπορώ να είμαι πιο αστείος από τους Pythons, ξεκινάμε κατευθείαν:

Πέμπτη 17 Ιουλίου 2014

Πέρι "τρομοκρατίας"

By Pitsirikos

Μετά τη σύλληψη του Νίκου Μαζιώτη, προσπαθώ να σκεφτώ τι έχει πετύχει το αντάρτικο πόλης τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας. Εννοώ κάτι πέρα από τους νεκρούς, τους ανθρώπους που σαπίζουν στις φυλακές και ένα σύστημα κρατικής τρομοκρατίας και καταστολής που γίνεται συνέχεια πιο αδίστακτο.






Κυριακή 13 Ιουλίου 2014

Μια ωδή στο Κάμπίνγκ.... (έκδοση 4η)

CAMPING - EΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΚΟΠΩΝ!
Έκδοση 3η
Έκδοση 4η
Αθήνα
2013
2014
(Σημείωση, για χάριν ευκολίας δικιάς μου αλλά και καλύτερης ροής του κειμένου, θα αφήσω και κομμάτια της 3ης έκδοσης στο παρόν κείμενο που θα έπρεπε να σβήσω, αλλά διαγραμμένα...  και όποιος καταλάβει κατάλαβε!)
Όπως πάντα εκτός εποχής, εκτός τόπου και εκτός χρόνου σήμερα θα μιλήσουμε για το Camping. Δεν θα μιλήσουμε για τα υπέρ και τα κατά του κάμπινγκ σε αυτή την ανάρτηση, ίσως σε κάποια επόμενη ή ίσως είναι καλύτερο να τα δείτε και μόνοι σας...

Επιτέλους εντός εποχής, (ίσως λίγο αργά γιατί πολλοί από εσάς έχετε πάει ήδη διακοπές, αλλά εγώ δεν έχω πάει ακόμα οπότε σύμφωνα με τα δικά μου κριτήρια εντός εποχής, με τα δικά σας δεν με νοιάζει και πολύ), ακολουθεί η 4η έκδοση της Ωδής στο Camping.
 

Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

Ο Τοίχος (Τώρα που βρήκα τοίχο, ξέχασα το σύνθημα) (Part 2)

Μετά την εκπληκτική επιτυχία την ανάρτησης - παρουσίασης του τραγουδιού Στίχοιμα - Ο Τοίχος, με οπτικοακουστικό υλικό περί τα τέλη Νοεμβρίου, ακολουθεί νέα ανάρτηση με πράγματα που μας λένε... οι Τοίχοι από διάφορους τοίχους και όχι μόνο της Αθήνας!

Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

Γ. Δελαστίκ: Η Κυβέρνηση ΝΔ-ΚΚΕ του 1989

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Ήταν σαν μεθαύριο (σ. αύριο), πριν από ένα τέταρτο του αιώνα: 1 Ιουλίου 1989. Τότε, πριν πό 25 ακριβώς χρόνια, έπεφτε Σάββατο η 1η Ιουλίου. Γύρω στις 7 το απόγευμα ο Βουλευτής της ΝΔ Τζαννής Τζαννετάκης παίρνει από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Χρήστο Σαρτζετάκη την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Λίγες ώρες νωρίτερα έχει πάρει μέρος σε σύσκεψη του αρχηγού της ΝΔ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με τους δύο αρχηγούς του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ Χαρίλαο Φλωράκη και τον αρχηγό της ΕΑΡ (όπως έχει μετονομαστεί το ΚΚΕ Εσωτερικού) Λεωνίδα Κύρκο. Αυτοί έχουν αποφασίσει όχι μόνο να σχηματίσουν κυβέρνηση Δεξιάς – Αριστεράς, αλλά στη συνάντησή τους… μοίρασαν και τα υπουργεία!

Κυριακή 29 Ιουνίου 2014

Ανάμικτα και αναίμακτα...


Το θέμα είναι να μιλάς και να γράφεις, το θέμα είναι να εξωτερικεύεις τα ανάμικτα συναισθήματα σου και τις αναίμακτες σκέψεις, σου που μόνο από τη στιγμή που γίνονται λέξεις ή λόγια κι ύστερα γίνονται αναίμακτες, γιατί πιο πριν είναι απλά βάσανο.
Να γράφεις λοιπόν, να μιλάς, ακόμα κι αν δεν ξέρεις αν είσαι στο αποκορύφωμα της έκφρασης του λόγου σου ή της ποιότητας της γραφής σου.
Γιατί στην τελική δεν θα το κρίνεις εσύ αυτό, ούτε καν οι κοντινοί σου άνθρωποι... αλλά κάποιος που δεν θα γνωρίσεις ποτέ, ή που γνώρισες και δε θυμάσαι πού και πότε.
Θα κριθεί από το αν ο λόγος σου ή η γραφή σου κατάφερε να αφήσει το στίγμα σου στην ζωή του...
 Από το αν τον άλλαξες έστω και στο ελάχιστο προς το καλύτερο.... 
σύμφωνα πάντα με τα υποκειμενικά σου κριτήρια.